EKSISTENSIALIZM VA ERKIN IRODA

##article.authors##

  • TOSHBOBOYEVA MUNAVVAR ##default.groups.name.author##
  • XUSHMURATOV DAVLATNUR NORMUMIN O‘G‘LI ##default.groups.name.author##
  • RAJABOV XAQNAZAR ANVAR O‘G‘LI ##default.groups.name.author##
  • NIYOZQULOV TAVAKKAL HAKIMZODA O‘G‘LI ##default.groups.name.author##
  • CHORSHANBIYEV SUNNAT XOLMURAT O`G`LI ##default.groups.name.author##

##semicolon##

Kalit so’zlar.iroda, absurd, eksistensializm ,tuyg’u jamiyat, xulq-atvor, inson, mavjudlik, ichki dunyo.

##article.abstract##

 
Annotatsiya.  Ushbu  maqolada  eksistensializm  falsafasi  va  erkin  iroda 
konsepsiyasi  o‘rtasidagi  bog‘liqlik  tahlil  qilinadi.  Eksistensializm  —  individning 
erkinligi,  mas'uliyati  va  o'z-o'zini  aniqlashga  qaratilgan  falsafiy  oqim  sifatida,  o‘z 
ichiga maqsadsiz yoki beparvo hayotda yashayotgan shaxsiy tajriba va ongni oladi. 
Maqolada,  eksistensializmning  asosiy  vakillari  —  Jean-Paul  Sartre,  Friedrich 
Nietzsche va Martin Heideggerning g‘oyalari orqali erkin iroda tushunchasi chuqurroq 
tahlil  qilinadi.Eksistensializmda  erkin  iroda,  insonning  o‘z  xohish-irodasi  bilan 
tanlovlar  qilish  imkoniyati  sifatida  qaraladi.  Sartre  tomonidan  ilgari  surilgan 
"erkakning o‘zi uchun tanlov qilishi kerakligi" g‘oyasi, insonni o‘z taqdirini yaratishda 
mutlaq erkinlikka ega deb hisoblaydi. Biroq, bu erkinlik faqat mas'uliyat bilan birga 
keladi,  chunki  har  bir  tanlov  va  qaror  insonning  o‘zini  va  boshqalarni 
shakllantiradi.Maqolada,  erkin  iroda  va  mas'uliyatning  o‘zaro  aloqasi,  ayniqsa, 
eksistensializmda  mavjud  bo‘lgan  "daxlsizlik"  va  "absurd"  tushunchalari  orqali 
yoritiladi. Insonlar o‘z hayotlari haqida qaror qabul qilganlarida, ular ko‘pincha ichki 
qarama-qarshiliklar va tashqi dunyoning cheklovlari bilan yuzma-yuz keladilar. Shu 
bois, maqola, erkin iroda tushunchasining eksistensializmga ta'sirini va uning shaxsiy 
erkinlikni qanday tushunishini yanada chuqurroq o‘rganishga intiladi 

##submission.citations##

Foydanalingan adabiyotlar

1. Gegel, G. V. F. (1977). Ruh fenomenologiyasi. Toshkent: O‘zbekiston Milliy

Ensiklopediyasi nashriyoti.

2. Hyuman, G. L. (2005). Gegel falsafasi bo‘yicha kirish. Toshkent: Fan va texnologiya

nashriyoti.

3. Marcuse, H. (1960). Reason and Revolution: Hegel and the Rise of Social Theory.

Boston: Beacon Press.

4. Taylor, C. (1975). Hegel. Cambridge: Cambridge University Press.

5. Kojève, A. (1969). Introduction to the Reading of Hegel: Lectures on the

Phenomenology of Spirit. Ithaca: Cornell University Press.

6. Findlay, J. N. (1958). Hegel: A Re-examination. London: George Allen & Unwin.

7. Jaspers, K. (1953). The Great Philosophers: The Foundations. New York: Harcourt,

Br

##submission.downloads##

##submissions.published##

2024-12-10

##plugins.generic.recommendByAuthor.heading##